เมนูนำทาง
บ้าน (อาณาจักรแห่งกาลเวลา) การขนส่งและการติดต่อสื่อสารภายในบ้านปีกเป็นการเคลื่อนย้ายในระยะทางสั้นๆ ในส่วนต่างๆ ของบ้าน พวกมันมักจะถูกกล่าวถึงในเรื่องเกือบทุกเล่ม พวกมันมีลักษณะคล้ายปีกแบบคลาสสิกของทูตสวรรค์ (เช่น ขาว และทำมาจากขนนก) ปีกภายในบ้านมีหลากหลายคุณภาพ ปีกบางประเภทมีราคาถูกและทำมาจากกระดาษซึ่งสามารถถ่ายเทได้ พวกมันถูกใช้เป็นจำนวนมากในการเคลื่อนย้ายชั่วคราวของนักเวทย์ชั้นสูงในบ้าน ผู้ใช้มักจะไม่สามารถควบคุมปีกได้มากนัก และเคลื่อนที่ไปยังทิศทางเดียว หลังจากที่มันสำเร็จวัตถุประสงค์ของมันแล้ว มันก็จะหลุดออกและสลายไปเอง
เป็นประตูที่นำพาไปยังทุกที่ที่ประตูสามารถเปิดไปได้ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว
ภายในบ้านก็มีระบบไปรษณีย์แต่ว่าประสิทธิภาพของมันอยู่ในระดับเลว จดหมายมักจะใช้เวลาเป็นสัปดาห์ และบางทีก็ถึงหนึ่งปีจึงจะถึงมือผู้รับ จดหมายจำนวนมากไม่เคยถึงมือผู้รับเลย สาเหตุสำคัญก็เกิดจากความขี้เกียจของคุณวันจันทร์ ภายหลังจากที่เขาตกจากอำนาจ ระบบไปรษณีย์จากบ้านเบื้องล่างถูกตัดขาดไปเลย อันทำให้บางส่วนของบ้านไม่มีระบบไปรษณีย์
ลิฟท์ในขณะนี้เป็นเพียงหนทางเดียวในการติดต่อระหว่างส่วนต่างๆ ของบ้าน ลิฟท์สามารถเปลี่ยนแปลงขนาดของมันได้เป็นอย่างมาก มันสามารถมีขนาดได้ตั้งแต่ตู้โทรศัพท์สาธารณะไปจนถึงเท่ากับสนามฟุตบอล เมื่อลิฟท์เคลื่อนไหว หนทางของมันจะถูกกำหนดโดยลำแสงสว่าง ลิฟท์มีระยะเวลาเดินทางที่ไม่แน่นอนขึ้นกับผู้มีอำนาจในท้องถิ่น นอกจากนั้น ลิฟท์ยังสามารถเสียหายได้ ซูซี่เคยบอกว่าเธอติดอยู่ในลิฟท์ของบ้านเบืองล่างเป็นระยะเวลาถึง 14 เดือน ข้อมูลต่างๆ ของลิฟท์ภายในบ้าน
ทางประหลาดเกิดจากการใช้ช่องทางผ่านสุญญะภายในบ้าน คนหนึ่งคนสามารถเคลื่อนที่ผ่านสุญญะโดยผ่านทางเดินอันมืดมิดและมีลักษณะคล้ายเยลลี่ ทางประหลาดสามารถถูกปลอมแปลงให้กลายเป็นวัตถุทั่วๆ ไปในห้องได้ ทางประหลาดไม่สามารถถูกเคลื่อนย้ายได้ และพวกมันสามารถถูกปิดได้โดยเลือดของคณะผู้ดูแล (วันทั้งเจ็ด)
เป็นสถานที่อำนวยความสะดวกสำหรับการเดินทางของวันจันทร์ ตั้งอยู่ภายในห้องกลางวันของวันจันทร์ ตั้งนาฬิกาตั้งพื้นโบราณเจ็ดเรือน สามารถให้เห็นเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นภายในบ้านหรืออาณาจักรชั้นที่สองได้ และสามารถพาใครไปที่ไหนในอาณาจักรชั้นที่สองก็ได้ โดยการปรับเข็มนาฬิกา เมื่อก้าวเข้าไปแล้ว ผู้เดินทางจะพบว่าตนอยู่ท่ามกลางแสงสว่าง และรู้สึกวิงเวียน หลังจากนั้นหน้าปัดจะกลายเป็นตรอกแคบๆ ซึ่งมีกำแพงแสงสีขาวกั้นไว้ 3 ด้าน ทางออกเบื้องหน้าคือทางเดินยาวที่ผู้เดินทางจะต้องก้าวเดินต่อไป[11]
คือจานขนาดใหญ่ซึ่งทำงานคล้ายกับการหายตัวผ่านความเป็นอยู่ จานส่วนใหญ่มักจะทำมาจากอิเล็กตรัม ซึ่งเป็นโลหะผสมระหว่างเงินกับทอง พวกมันบางทีอาจถูกสร้างให้อยู่ภายในรูปร่างอื่นๆ อย่างเช่น จานกระเบื้องเคลือบ ด้วยการสัมผัสกับจานเคลื่อนย้าย ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม จะส่งผู้ที่สัมผัสนั้นไปยังจุดหมายของมัน
จานเคลื่อนย้ายมีคุณสมบัติคล้ายกุญแจนำทางใน แฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่รวดเร็วและสะดวกกว่า
บันไดไม่ควรเป็นสามารถเคลื่อนที่ไปมาผ่านสิ่งสร้างต่างๆ ได้ มันเป็นหนทางส่วนตัวของมหาสถาปนิกในการตรวจเยี่ยมชมผลงานของนาง เพื่อจะเข้าสู่บันได ผู้ใช้จำเป็นต้องมีวัตถุแห่งอำนาจ เช่น กุญแจสู่อาณาจักร หรือปี่ของคนเป่าปี่ จากนั้นก็ต้องค้นหาวัตถุบางอย่างซึ่งมีลักษณะคล้ายกับทอดบันได เช่น ใบหญ้าที่โค้งงอสามครั้ง หรือภาพวาดรูปบันไดก็ตาม จากนั้นเราก็ต้องเชื่อว่าบันไดอยู่ที่นั่น และมันก็จะเป็นให้ มันมีชานพักเป็นจำนวนมากระหว่างหนทางของบันได และเมื่อเราไปถึงชานพัก ก็ต้องรีบหาทางกลับเข้าไปในบันไดให้เร็วที่สุด ไม่งั้นอาจจะต้องติดอยู่ที่นั่นตลอดกาล มันยังมีความเสี่ยงที่นิทลิ่งสามารถหาหนทางเข้าสู่บันไดได้ การใช้บันไดไม่ควรเป็นถูกอธิบายว่ามีความเสี่ยงและมีอันตรายมาก และความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นมากเมื่อเป้าหมายของบันไดอยู่ใกล้กับสุญญะ พลเมืองบางกลุ่มไม่สามารถเข้าสู่บันไดได้โดยไม่ทราบเหตุผล แต่บันไดไม่ควรเป็นยอมรับเด็กของคนเป่าปี่เสมอ
โทรศัพท์เป็นหนทางในการติดต่อภายในบ้าน ซึ่งเชื่อมโยงไปถึงอาณาจักรชั้นที่สองด้วย แต่การพูดโทรศัพท์ในอาณาจักรชั้นที่สองไม่สามารถได้ยินโดยผู้รู้ตายได้ ระบบโทรศัพท์ของบ้านมีลักษณะคล้ายกับโทรศัพท์โบราณบนโลก และจำเป็นต้องมีโอเปอเรเตอร์ด้วย
กุญแจของท่านหญิงวันศุกร์ หรือที่พลเมืองเรียกว่า กระจกแห่งวันศุกร์ สามารถขนส่งพลเมืองหรือผู้รู้ตายผ่านทางวัตถุที่เป็นเงาวาวได้ แต่ต้องเป็นสถานที่ที่นางเคยไปแล้วเท่านั้น ท่านหญิงวันศุกร์ใช้กุญแจของนางในการขนส่งผู้รู้ตายไปยังสถานปลีกวิเวกของนาง และส่งผู้ส่งสาส์นไปหาอาเธอร์ คนเป่าปี่ และเสาร์เลอเลิศ
เป็นขวดสำหรับแลกเปลี่ยนข้อมูลในหมู่ของหนูเติบโต เป็นเครื่องมือติดต่อสื่อสารที่เอาไว้ส่งเอกสารที่เป็นความลับ แต่มีข้อเสียคือต้องใช้ภายในบ้านเท่านั้น หากใช้จากอาณาจักรชั้นที่สองจะไม่สามารถทำงานได้ ในเล่มที่หกมันมีบทบาทต่ออาเธอร์มาก
เป็นพาหนะโดยสารที่สงวนไว้สำหรับอังคารเคร่งและผู้โดยสารของเขา เป็นรถไฟสีแดงสนิมเหล็ก มีเหล็กแหลมพันไว้โดยรอบไว้กันคนงาน เข้ามาในบ้านเมื่อสองสามร้อยปีตามเวลาของบ้านก่อนที่อาเธอร์จะพิชิตท่านเคร่งลงได้ มันใช้เวลา 4 วันในการเดินทางจากสถานีบนมายังก้นหลุมลึก
เป็นพาหนะเดียวที่ใช้ในทะเลกั้นอาณาเขต เป็นเรือดั้งเดิม 49 ลำ และเรือซึ่งถูกดัดแปลงจากสำนักงานบนท่าเรือวันพุธเก่า ไม่มีเรือลำไหนเคลื่อนที่เร็วกว่าวันพุธในร่างของปลาวาฬ
เมนูนำทาง
บ้าน (อาณาจักรแห่งกาลเวลา) การขนส่งและการติดต่อสื่อสารภายในบ้านใกล้เคียง
บ้าน บ้านสราญแลนด์ บ้านทรายทอง บ้านเลขที่ 111 บ้านพักอลเวง บ้านพิษณุโลก บ้านสาวโสด บ้านอับดุลราฮิม บ้านผีปอบ บ้านบัวงามแหล่งที่มา
WikiPedia: บ้าน (อาณาจักรแห่งกาลเวลา)